Voorganger: Ds. D.H.J. Folkers

Voor wie is er hoop midden in lijden en verdrukking? Voor hem die de Heere verwacht, dwars tegen alles in. Met een stille verwachting en een vaste hoop. Niet opstandig, maar zwijgend, want de Heere legt het lot op. Denk aan Job en Jozef, die in hun moeiten hoopten op de Heere. Want er komt een keer ten goede! Ook dat zien we in hun leven. Het goede, wat ontvangen wordt, is oneindig meer dan de geleden moeiten, maar onevenredig heerlijker. Want de Heere verdrukt en beproeft niet van harte, maar uit liefde

Jeremia zit op de puinhopen van Jeruzalem, en zingt zijn klaagliederen, vol rauwe woorden, en sombere, donkere tonen. We zien hierin hoe groot Gods toorn over de zonde is. God is dan de tegenstander, van wie we kwaad te duchten hebben. Toch zien we niet alleen de donkere wolken van Zijn toorn, maar daarachter de gouden gloed van Zijn genade. Zijn trouw is er, elke morgen is ze nieuw. Ook daarvan zingt Jeremia! Het is Gods goedheid, dat wij niet omgekomen zijn. Dankbaarheid en dankzegging ondanks onze omstandigheden

Jezus geeft Zijn discipelen een apostolische instructie. Hij vertelt over de vijandschap die ontstaan zal voor hen als boodschappers van het Evangelie. Hij zendt hen als schapen temidden van wolven. Het Evangelie staat haaks op het hart van de natuurlijke mens, en roept ongemak, weerstand of haat op. Vanuit de maatschappij, maar ook vanuit de familiekring. De vijandschap kan zo ver gaan, dat die zelfs boven de bloedband uitgaat. Je wordt dan zelfs door je familie verstoten

De discipelen werden uitgezonden naar het volk van Israël, tot de verbondskinderen. Jezus geeft hun apostolische instructies om Zijn getuigen te zijn, om het Evangelie te prediken. Zij krijgen macht om hun boodschap te onderstrepen met wonderen, om zo hun gezag te legitimeren, en om de waarheid van de oude profetieën te bewijzen. Zij moeten dat doen in volkomen afhankelijkheid, vandaar de instructies over wat zij (niet) mee mogen nemen. Als hun boodschap positief ontvangen wordt, zal er daar vrede zijn, maar als dat niet zo is, dan komt er een oordeel over de hoorders

Jesaja profeteert over Gods weg met Israël in de geschiedenis. In vers 1-6 lezen we dat de Messias door Israël verworpen zou worden. In de verzen 7-13 zien we dat de Messias door de volken erkend wordt. In vers 14-21 vernemen we Israëls ongelovige reactie, maar in de verzen 22-26 zien we het hoogtepunt: Israëls gelovige erkenning

Paulus heeft in de verzen 15 en 16 de theologie van Gods weg met hem beschreven. De theologie van deze verzen mondt in vers 17 uit in de doxologie, de aanbidding: de Koning nu der eeuwen (Die eind noch oorsprong heeft), de onvergankelijke (Die nooit zal vergaan of sterven), de onzichtbare (Die op onzichtbare wijze regeert), de alleen wijze God, zij de eer en de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen

Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaars zalig te maken, van wie ik de voornaamste (Gr. protos: de grootste, de eerste) ben, zegt Paulus. Maar daarom was hem barmhartigheid bewezen, zodat iedereen ook in later eeuwen zou zien, dat Jezus Christus al Zijn geduld (Eng : ‘His perfect patience’) zou tonen aan zondaren, tot een voorbeeld voor hen. Als het voor Paulus kon, dan ook voor mij!

Waarom werd Paulus de dertiende apostel, en werd het heilige getal 12 doorbroken? God wilde hem tot een levend bewijs maken van Gods geduld met zondaren. Daarom getuigde Paulus van Gods genade in zijn leven. Hij kreeg kracht in zijn bediening tegen alles in. God achtte hem getrouw, maakte hem tot een betrouwbare getuige. Gods barmhartigheid en overvloedige (Gr. hyper) genade stelden hem in staat zijn bediening vruchtbaar te doen zijn. Zijn bekering was uniek, maar eenzelfde kracht en genade wil God ook ons geven

Judas’ dood veroorzaakte een breuk in het symbolische getal 12 van de apostelen. Petrus sprak over zijn dood, vanuit psalm 69, en over de relatie met de bloedakker Akeldama. Ook wees hij vanuit psalm 109 op het opengevallen ambt, dat weer door een ander moest worden ingevuld. Het nieuwe Jeruzalem kent ook immers straks 12 poorten stammen) en 12 fundamenten (apostelen). Apostel, een uniek ambt, dat wij in onze tijd niet zomaar ons kunnen toe-eigenen. Matthias werd verkozen op een natuurlijke, ordelijke wijze, nl. door de gemeente, en mitsdien door God. Zo mag het in de kerk ook vandaag nog gaan, kerkordelijk, en niet bovennatuurlijk