Voorganger: Ds. D.H.J. Folkers

Wat zoek je? Wat verlang je? Je verlangens laten je hart zien. Verlang je ernaar om met Christus opgewekt te zijn, om met Hem te leven? Naar de onzichtbare dingen die Boven zijn? Alleen dan worden we van onze zondige verlangens en gedachten verlost. Strijd tegen verkeerde gedachten kan alleen gewonnen worden als we met Christus opgewekt zijn. Waar je schat is daar zal ook je hart zijn!

Judas’ naam heeft direct al een negatieve klank: we noemen hem Judas de verrader, maar deze Judah, een man uit Karioth, was aanvankelijk een trouwe volgeling van Jezus. De zonden die tot zijn verradersdaad leidden waren: 1.hebzucht (hij beheerde de beurs, maar was een dief),) 2. teleurstelling ( verkeerde verwachting van Jezus), 3 hypocrisie (veinsde ontsteldheid na de zalving met de nardus). Jezus moest verraden worden, maar Judas bleef verantwoordelijk voor zijn daden

Drie discipelen zijn heel onbekend. Er staat niet veel over hen in de Bijbel. Jezus kiest geen vooraanstaande mensen uit, maar voor de wereld onbeduidend en onbetekenend. Toch maakt Hij ons dan geschikt, en kan Hij ons gebruiken, als wij Hem maar volgen. Jakobus ‘de kleine’ , de zoon van Alfeüs, de aanvankelijk fanatieke Zeloot Simon Zelotes (Kananites), en de andere Judas (Lebbeüs of Thaddeüs: ‘met het grote hart’), stuk voor stuk volgelingen, van wie we weinig lezen, maar die Jezus in Zijn dienst nam

Thomas’ pessimisme wordt vaak veroordeeld als kleingelovig, of zelfs als ongelovig. Maar in Gods Koninkrijk hebben optimisten en pessimisten elk hun eigen strijd. De valkuil voor pessimisten is dat zij vaak de bedreigingen zien. Toch zien we dat Thomas in zijn pessimisme trouw en gehoorzaam is. ‘Laten we naar Jeruzalem gaan en met Hem sterven’, wijst op de toewijding en bereidheid om mee te gaan met Zijn Meester. Zijn twijfeling over de opstanding van Jezus mondde tenslotte uit in zijn belijdenis: Mijn Heere en mijn God!

De door iedereen verachte tollenaar Levi (Mattheüs) wordt door Jezus uit zijn tolhuis geroepen. Hij volgt Jezus onmiddellijk, en richt als afscheid een maaltijd aan waarbij tollenaren en zondaren met Jezus aanliggen. Later schrijft hij zijn evangelie met als doel, dat juist het Joodse volk in gaat zien dat Jezus de beloofde Messias is. Juist de tollenaar Levi laat zien, dat voor Jezus geen hopeloze gevallen zijn, met zijn eigen leven als bewijs

Filippus vertelt zijn vriend Nathanaël dat hij de Messias gevonden heeft, uit Nazareth. Maar deze reageert vanuit zijn vooroordeel, dat daar niets goeds vandaan kan komen. Toch gaat hij mee naar Jezus. Vanuit Zijn alwetendheid benoemt Jezus hem als een ware Israëliet, in wie geen bedrog is. Jezus zag hem reeds onder de vijgenboom. Nathanaël gelooft en belijdt daarop, dat Jezus de Koning van Israël is. Jezus zegt hem dat hij grotere dingen zal zien: Hij is de Ladder (Jacobs droom!), die hemel en aarde verbindt

Filippus was een onopvallende discipel. In verschillende situaties heeft hij geen goed weerwoord op gestelde vragen. Hij heeft geen opvallende eigenschappen of karakterkenmerken. Toch zegt Jezus tegen hem: volg Mij! Jezus kiest geen talentvolle uitblinkers met bijzondere gaven. Integendeel: het zijn niet veel edelen, rijken of machtigen.Maar het dwaze van deze wereld heeft God uitverkoren, opdat hij de wijzen zou beschamen. Dan ligt alle roem en eer bij God

De discipel Johannes was aanvankelijk een van de zonen des donders. Maar door Jezus’ onderwijs veranderde hij in de apostel der liefde. Wie met Jezus omgaat, leert veel af, en leert veel bij. Maar hét kenmerk is de liefde, het eerste onderdeel van de vrucht van de Geest. Die liefde komt bij God vandaan: wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft, en wel met de hoogste liefde: de zending van Zijn Zoon. Johannes heeft die liefde ook verkondigd in zijn Evangelie en in zijn brieven

Jakobus’ ijver en ambitie, die hij van huis uit meegekregen had, werden door Jezus geheiligd, toen Hij hem en zijn broer riep tot Zijn discipelen. Want ijver kan ook onzuiver, onheilig, zelfs dodelijk zijn. Jezus bestraft zulke ijver. De rechte ijver richt zich op het zoeken van het goede voor de zielen van mensen, en wordt gevormd door het Evangelie. Jakobus leerde dit van Jezus en volhardde met onuitblusbare ijver voor het Evangelie, waarvoor hij uiteindelijk zijn leven gaf