Voorganger: Ds. D.H.J. Folkers

De mens heeft God en het geloof uit zijn leven verbannen om de vrees voor de hel te verdrijven. De ontwikkeling van de wetenschap moet bovendien alle vrees voor ziekte en dood uitbannen. Maar waar de ‘vreze des Heeren’ in het hart komt, daar is ware vrijheid. Geen angst, maar vrees in de zin van: ontzag. Die vrees gaat samen met het aanbidden van de grootheid en de goedheid van God. Die vrees drijft niet weg van God, maar juist naar Hem toe, en bevrijdt van alle angst

Zijn wij bang voor verdrukking en vervolging? Jezus zegt dat Zijn volgelingen op dezelfde manier behandeld zullen worden als Hij. Mensen wilden Hem doden, hébben Hem ook gedood. Een discipel is niet meer dan zijn heer. Maar de kracht om in verdrukkingen staande te blijven, ligt hierin dat wij weten dat God van dat alles afweet. Ook van de plannen die gesmeed worden om Jezus’ volgelingen kwaad te doen. Vrees dan niet. Het is beter met God schade te lijden dan zonder Hem een rustig leven

Voor wie is er hoop midden in lijden en verdrukking? Voor hem die de Heere verwacht, dwars tegen alles in. Met een stille verwachting en een vaste hoop. Niet opstandig, maar zwijgend, want de Heere legt het lot op. Denk aan Job en Jozef, die in hun moeiten hoopten op de Heere. Want er komt een keer ten goede! Ook dat zien we in hun leven. Het goede, wat ontvangen wordt, is oneindig meer dan de geleden moeiten, maar onevenredig heerlijker. Want de Heere verdrukt en beproeft niet van harte, maar uit liefde

Jeremia zit op de puinhopen van Jeruzalem, en zingt zijn klaagliederen, vol rauwe woorden, en sombere, donkere tonen. We zien hierin hoe groot Gods toorn over de zonde is. God is dan de tegenstander, van wie we kwaad te duchten hebben. Toch zien we niet alleen de donkere wolken van Zijn toorn, maar daarachter de gouden gloed van Zijn genade. Zijn trouw is er, elke morgen is ze nieuw. Ook daarvan zingt Jeremia! Het is Gods goedheid, dat wij niet omgekomen zijn. Dankbaarheid en dankzegging ondanks onze omstandigheden

Jezus geeft Zijn discipelen een apostolische instructie. Hij vertelt over de vijandschap die ontstaan zal voor hen als boodschappers van het Evangelie. Hij zendt hen als schapen temidden van wolven. Het Evangelie staat haaks op het hart van de natuurlijke mens, en roept ongemak, weerstand of haat op. Vanuit de maatschappij, maar ook vanuit de familiekring. De vijandschap kan zo ver gaan, dat die zelfs boven de bloedband uitgaat. Je wordt dan zelfs door je familie verstoten

De discipelen werden uitgezonden naar het volk van Israël, tot de verbondskinderen. Jezus geeft hun apostolische instructies om Zijn getuigen te zijn, om het Evangelie te prediken. Zij krijgen macht om hun boodschap te onderstrepen met wonderen, om zo hun gezag te legitimeren, en om de waarheid van de oude profetieën te bewijzen. Zij moeten dat doen in volkomen afhankelijkheid, vandaar de instructies over wat zij (niet) mee mogen nemen. Als hun boodschap positief ontvangen wordt, zal er daar vrede zijn, maar als dat niet zo is, dan komt er een oordeel over de hoorders

Jesaja profeteert over Gods weg met Israël in de geschiedenis. In vers 1-6 lezen we dat de Messias door Israël verworpen zou worden. In de verzen 7-13 zien we dat de Messias door de volken erkend wordt. In vers 14-21 vernemen we Israëls ongelovige reactie, maar in de verzen 22-26 zien we het hoogtepunt: Israëls gelovige erkenning

Paulus heeft in de verzen 15 en 16 de theologie van Gods weg met hem beschreven. De theologie van deze verzen mondt in vers 17 uit in de doxologie, de aanbidding: de Koning nu der eeuwen (Die eind noch oorsprong heeft), de onvergankelijke (Die nooit zal vergaan of sterven), de onzichtbare (Die op onzichtbare wijze regeert), de alleen wijze God, zij de eer en de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen

Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaars zalig te maken, van wie ik de voornaamste (Gr. protos: de grootste, de eerste) ben, zegt Paulus. Maar daarom was hem barmhartigheid bewezen, zodat iedereen ook in later eeuwen zou zien, dat Jezus Christus al Zijn geduld (Eng : ‘His perfect patience’) zou tonen aan zondaren, tot een voorbeeld voor hen. Als het voor Paulus kon, dan ook voor mij!