Voorganger: Ds. D.H.J. Folkers

Jakob profeteert op zijn sterfbed over Christus en Zijn werk. Hij zegent zijn zonen, en daarin zien we Gods opmerkelijke keuze voor Juda: Juda, jij bent het! Aan Juda is genade bewezen na een leven zonder God. Jacob beschrijft dan vergezichten, die wijzen op de stam van Juda: zijn broers zullen hem eren, hij zal sterk zijn onder zijn broeders, hij zal met zijn koninklijk dynastie heersen, totdat Silo komt, ‘Die er recht op heeft’ vert.NBV). Hier zien we de blik op de komende Christus gericht. En daarachter op het Vrederijk

Een centraal Woord in het O.T. is ‘nageslacht’. De Messias werd reeds aan Adam en Eva beloofd (het nageslacht van de vrouw), aan Abraham, Izak én Jacob bevestigd. Abraham kreeg als ‘sacrament’ de sterren aan de hemel, zo talrijk zou zijn nageslacht worden. Zacharias keek er in zijn lofzang op terug: zoals God aan Abraham had beloofd. De Ster uit Abrahams nageslacht gaat op. En eenmaal mogen we aanzitten aan de maaltijd met Abraham Izak en Jacob, waar het H.A. een schaduw van is

De Heere Jezus wijst ons op de gevaarlijke tijd van Noach. We zien de methoden die de duivel in alle tijden gebruikt: God verdacht stellen, twijfel zaaien, de zonde bagatelliseren.
Maar er is in alle tijden ook een plaats van redding geweest. In de ark van Noach kon iedereen redding zoeken en vinden. Maar mensen hielden zich bezig met de alledaagse dingen die hun aandacht vroegen. Totdat de zondvloed kwam, en ze allen omkwamen. Houden wij ons bezig met de redding die er is in Christus? Of zijn we druk met onze eigen dingen?

Kerstmis in Genesis? Ja, er lopen lijnen vanuit Genesis 3 naar de komst van Jezus. Na de rampzalige zondeval sprak God de moederbelofte uit, over de komst van Jezus, Die de mensheid verlossen zou. Wat een genade! De mens stierf dus niet ter plekke, en de slang, die Gods woorden en werk verdacht maakte, werd als eerste gestraft. Hiertoe is Jezus Christus geopenbaard, opdat Hij de werken van de duivel verbreken zou

De mens heeft God en het geloof uit zijn leven verbannen om de vrees voor de hel te verdrijven. De ontwikkeling van de wetenschap moet bovendien alle vrees voor ziekte en dood uitbannen. Maar waar de ‘vreze des Heeren’ in het hart komt, daar is ware vrijheid. Geen angst, maar vrees in de zin van: ontzag. Die vrees gaat samen met het aanbidden van de grootheid en de goedheid van God. Die vrees drijft niet weg van God, maar juist naar Hem toe, en bevrijdt van alle angst

Zijn wij bang voor verdrukking en vervolging? Jezus zegt dat Zijn volgelingen op dezelfde manier behandeld zullen worden als Hij. Mensen wilden Hem doden, hébben Hem ook gedood. Een discipel is niet meer dan zijn heer. Maar de kracht om in verdrukkingen staande te blijven, ligt hierin dat wij weten dat God van dat alles afweet. Ook van de plannen die gesmeed worden om Jezus’ volgelingen kwaad te doen. Vrees dan niet. Het is beter met God schade te lijden dan zonder Hem een rustig leven

Voor wie is er hoop midden in lijden en verdrukking? Voor hem die de Heere verwacht, dwars tegen alles in. Met een stille verwachting en een vaste hoop. Niet opstandig, maar zwijgend, want de Heere legt het lot op. Denk aan Job en Jozef, die in hun moeiten hoopten op de Heere. Want er komt een keer ten goede! Ook dat zien we in hun leven. Het goede, wat ontvangen wordt, is oneindig meer dan de geleden moeiten, maar onevenredig heerlijker. Want de Heere verdrukt en beproeft niet van harte, maar uit liefde

Jeremia zit op de puinhopen van Jeruzalem, en zingt zijn klaagliederen, vol rauwe woorden, en sombere, donkere tonen. We zien hierin hoe groot Gods toorn over de zonde is. God is dan de tegenstander, van wie we kwaad te duchten hebben. Toch zien we niet alleen de donkere wolken van Zijn toorn, maar daarachter de gouden gloed van Zijn genade. Zijn trouw is er, elke morgen is ze nieuw. Ook daarvan zingt Jeremia! Het is Gods goedheid, dat wij niet omgekomen zijn. Dankbaarheid en dankzegging ondanks onze omstandigheden

Jezus geeft Zijn discipelen een apostolische instructie. Hij vertelt over de vijandschap die ontstaan zal voor hen als boodschappers van het Evangelie. Hij zendt hen als schapen temidden van wolven. Het Evangelie staat haaks op het hart van de natuurlijke mens, en roept ongemak, weerstand of haat op. Vanuit de maatschappij, maar ook vanuit de familiekring. De vijandschap kan zo ver gaan, dat die zelfs boven de bloedband uitgaat. Je wordt dan zelfs door je familie verstoten