Serie: De twaalf apostelen

De discipelen werden uitgezonden naar het volk van Israël, tot de verbondskinderen. Jezus geeft hun apostolische instructies om Zijn getuigen te zijn, om het Evangelie te prediken. Zij krijgen macht om hun boodschap te onderstrepen met wonderen, om zo hun gezag te legitimeren, en om de waarheid van de oude profetieën te bewijzen. Zij moeten dat doen in volkomen afhankelijkheid, vandaar de instructies over wat zij (niet) mee mogen nemen. Als hun boodschap positief ontvangen wordt, zal er daar vrede zijn, maar als dat niet zo is, dan komt er een oordeel over de hoorders

Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaars zalig te maken, van wie ik de voornaamste (Gr. protos: de grootste, de eerste) ben, zegt Paulus. Maar daarom was hem barmhartigheid bewezen, zodat iedereen ook in later eeuwen zou zien, dat Jezus Christus al Zijn geduld (Eng : ‘His perfect patience’) zou tonen aan zondaren, tot een voorbeeld voor hen. Als het voor Paulus kon, dan ook voor mij!

Waarom werd Paulus de dertiende apostel, en werd het heilige getal 12 doorbroken? God wilde hem tot een levend bewijs maken van Gods geduld met zondaren. Daarom getuigde Paulus van Gods genade in zijn leven. Hij kreeg kracht in zijn bediening tegen alles in. God achtte hem getrouw, maakte hem tot een betrouwbare getuige. Gods barmhartigheid en overvloedige (Gr. hyper) genade stelden hem in staat zijn bediening vruchtbaar te doen zijn. Zijn bekering was uniek, maar eenzelfde kracht en genade wil God ook ons geven

Judas’ dood veroorzaakte een breuk in het symbolische getal 12 van de apostelen. Petrus sprak over zijn dood, vanuit psalm 69, en over de relatie met de bloedakker Akeldama. Ook wees hij vanuit psalm 109 op het opengevallen ambt, dat weer door een ander moest worden ingevuld. Het nieuwe Jeruzalem kent ook immers straks 12 poorten stammen) en 12 fundamenten (apostelen). Apostel, een uniek ambt, dat wij in onze tijd niet zomaar ons kunnen toe-eigenen. Matthias werd verkozen op een natuurlijke, ordelijke wijze, nl. door de gemeente, en mitsdien door God. Zo mag het in de kerk ook vandaag nog gaan, kerkordelijk, en niet bovennatuurlijk

Judas’ naam heeft direct al een negatieve klank: we noemen hem Judas de verrader, maar deze Judah, een man uit Karioth, was aanvankelijk een trouwe volgeling van Jezus. De zonden die tot zijn verradersdaad leidden waren: 1.hebzucht (hij beheerde de beurs, maar was een dief),) 2. teleurstelling ( verkeerde verwachting van Jezus), 3 hypocrisie (veinsde ontsteldheid na de zalving met de nardus). Jezus moest verraden worden, maar Judas bleef verantwoordelijk voor zijn daden

Drie discipelen zijn heel onbekend. Er staat niet veel over hen in de Bijbel. Jezus kiest geen vooraanstaande mensen uit, maar voor de wereld onbeduidend en onbetekenend. Toch maakt Hij ons dan geschikt, en kan Hij ons gebruiken, als wij Hem maar volgen. Jakobus ‘de kleine’ , de zoon van Alfeüs, de aanvankelijk fanatieke Zeloot Simon Zelotes (Kananites), en de andere Judas (Lebbeüs of Thaddeüs: ‘met het grote hart’), stuk voor stuk volgelingen, van wie we weinig lezen, maar die Jezus in Zijn dienst nam

Thomas’ pessimisme wordt vaak veroordeeld als kleingelovig, of zelfs als ongelovig. Maar in Gods Koninkrijk hebben optimisten en pessimisten elk hun eigen strijd. De valkuil voor pessimisten is dat zij vaak de bedreigingen zien. Toch zien we dat Thomas in zijn pessimisme trouw en gehoorzaam is. ‘Laten we naar Jeruzalem gaan en met Hem sterven’, wijst op de toewijding en bereidheid om mee te gaan met Zijn Meester. Zijn twijfeling over de opstanding van Jezus mondde tenslotte uit in zijn belijdenis: Mijn Heere en mijn God!

De door iedereen verachte tollenaar Levi (Mattheüs) wordt door Jezus uit zijn tolhuis geroepen. Hij volgt Jezus onmiddellijk, en richt als afscheid een maaltijd aan waarbij tollenaren en zondaren met Jezus aanliggen. Later schrijft hij zijn evangelie met als doel, dat juist het Joodse volk in gaat zien dat Jezus de beloofde Messias is. Juist de tollenaar Levi laat zien, dat voor Jezus geen hopeloze gevallen zijn, met zijn eigen leven als bewijs

Filippus vertelt zijn vriend Nathanaël dat hij de Messias gevonden heeft, uit Nazareth. Maar deze reageert vanuit zijn vooroordeel, dat daar niets goeds vandaan kan komen. Toch gaat hij mee naar Jezus. Vanuit Zijn alwetendheid benoemt Jezus hem als een ware Israëliet, in wie geen bedrog is. Jezus zag hem reeds onder de vijgenboom. Nathanaël gelooft en belijdt daarop, dat Jezus de Koning van Israël is. Jezus zegt hem dat hij grotere dingen zal zien: Hij is de Ladder (Jacobs droom!), die hemel en aarde verbindt