Paulus getuigt van Gods genade in zijn leven (deel 2) – Bediening Heilig Avondmaal

Jezus geeft Zijn discipelen een apostolische instructie. Hij vertelt over de vijandschap die ontstaan zal voor hen als boodschappers van het Evangelie. Hij zendt hen als schapen temidden van wolven. Het Evangelie staat haaks op het hart van de natuurlijke mens, en roept ongemak, weerstand of haat op. Vanuit de maatschappij, maar ook vanuit de familiekring. De vijandschap kan zo ver gaan, dat die zelfs boven de bloedband uitgaat. Je wordt dan zelfs door je familie verstoten

De discipelen werden uitgezonden naar het volk van Israël, tot de verbondskinderen. Jezus geeft hun apostolische instructies om Zijn getuigen te zijn, om het Evangelie te prediken. Zij krijgen macht om hun boodschap te onderstrepen met wonderen, om zo hun gezag te legitimeren, en om de waarheid van de oude profetieën te bewijzen. Zij moeten dat doen in volkomen afhankelijkheid, vandaar de instructies over wat zij (niet) mee mogen nemen. Als hun boodschap positief ontvangen wordt, zal er daar vrede zijn, maar als dat niet zo is, dan komt er een oordeel over de hoorders

Waarom werd Paulus de dertiende apostel, en werd het heilige getal 12 doorbroken? God wilde hem tot een levend bewijs maken van Gods geduld met zondaren. Daarom getuigde Paulus van Gods genade in zijn leven. Hij kreeg kracht in zijn bediening tegen alles in. God achtte hem getrouw, maakte hem tot een betrouwbare getuige. Gods barmhartigheid en overvloedige (Gr. hyper) genade stelden hem in staat zijn bediening vruchtbaar te doen zijn. Zijn bekering was uniek, maar eenzelfde kracht en genade wil God ook ons geven