Serie: De 1 Petrus brief

De brief van Petrus is het christelijk leven in een notendop. Onlosmakelijk verbonden met een geheiligd leven is de liefde. Door de nieuwe geboorte ben je immers lid van een nieuwe familie. De gelovigen zijn een gemeenschap, heiligen die elkaar oprecht liefhebben. Wij horen bij God, en dus ook bij elkaar

Geestelijke vreemdelingen leven met een levende hoop, die zich baseert op het geloof in Jezus’ toekomst, Zijn wederkomst en de komende heerlijkheid. We lopen in de loopbaan zonder ons af te laten leiden, met volledige focus op het doel, met afzien van alles wat deze wereld biedt, in een heilig leven

Wij zijn de meest bevoorrechte mensen op aarde. De profeten kenden in hun tijd maar een gedeelte van het gehele ‘plaatje’, wij hebben de hele Schrift. Zij zochten en speurden, wij mogen de heilsgeschiedenis overzien. Zelfs de engelen begeren in te zien in het heil, maar kennen niet zelf Gods genade

In dit moeitevolle leven mogen de vreemdelingen in Klein-Azië bedenken dat ze door wedergeboorte Gods erfgenamen zijn, die door Hem bewaakt worden. Ze krijgen een erfenis die onvergankelijk en eeuwig is, en door de beproevingen waardevoller wordt. Het evangelie is de kracht, die hen beveiligt! Heerlijk vooruitzicht na een weinig lijden!

Petrus schrijft in zijn eerste brief aan de uitverkoren vreemdelingen. Hun die uit Rome naar de Noord-Kleinaziatische gebieden waren verdreven, en zich daar niet thuis voelden. Maar God gedenkt aan hen: uitverkoren! Voor de grondlegging van de wereld, en nu onder het verzoenend bloed van Christus. Daarmee troost Hij deze verdrevenen